تاریخچه رضایت شغلی

رضایت شغلی در طول قرن اخیر تحت تاثیر سه حرکت و جنبش اساسی قرار گرفته است که این سه جنبش عبارتند از:

1.                  مهندسی صنایع: در اوایل دهه بیست میلادی مهندسان در مورد اثر شرایط کار و پرداخت حقوق و دستمزد بر رضایت شغلی تاکید می­کردند و در این زمینه متغیرهایی مانند: کارایی فرد، استراحت در بین ساعات کار و عوامل محیطی مورد توجه قرار گرفت. در این مورد مدیریت علمی تیلور[1] بر طراحی کاری، طرح­های پاداش و ارتباط آن با افزایش تولید و بهبود روحیه تاکید داشت.

2.                  جنبش روابط انسانی: در خلال دهه سی و چهل میلادی، توجه محققان بیشتر به نقش گروه­های کاری و سرپرستان در افزایش رضایت شغلی بود. مطالعات هاثورن در مورد رضایت کارکنان که توسط مایو[2] دنبال شد، نشان داد که رضایت کارکنان تحت تاثیر گروه­های کاری و عملکرد سرپرستان است. مطالعات بعدی نیز بر اثر عملکرد سرپرستی و گروه های کاری روی افزایش رضایت شغلی تاکید داشتند.

3.                  شغل غنی: مطالعات هرزبرگ نشان دادکه شغل عاملی مهم و تعیین کننده در رضایت شغلی است و تامین رضایت از طریق فراهم کردن مسئولیت کافی در شغل برای کارکنان و یا با غنی سازی مشاغل، حاصل می­گردد. بسیاری از مدیران با توجه به نتایج این تحقیقات به طراحی مجدد مشاغل پرداختند و مشاغل را از حالت تکراری و ساده به مشاغلی غنی و پر محتوا تغییر دادند و برای کارکنان خود آزادی، کنترل و مسئولیت شغلی فراهم کردند(محقق مطلق، 1379).