مدل فرایندی تصمیم گیری استراتژیک مینتزبرگ

هنری مينتبرگ نتيجه گرفت كه فرايند تصميم گيري استراتژیک داراي سه مرحله به شرح ذيل است. مینتزبرگ و همکاران مدل متوالی و گردش فراگرد تصمیم گیری سازمانی را طراحی کرده اند که متضمن تاکید قوی بر شناسایی[1]، توسعه[2] و انتخاب[3] است. بر طبق دیدگاه ارایه دهندگان این مدل، هرچند فرایند تصمیم گیری استراتژیک غیر ساخت یافته است اما می توان ساختاری را برای آن در نظر گرفت. شکل 1 مدل فرایندی تصمیم گیری استراتژیک را نشان می دهد. مرحله اول شناسایی شامل دو فاز می باشد: تشخیص[4]  و آسیب شناسی[5] / علت یابی. تشخیص: اطلاعات مربوط به فرصت ها، مشکلات و بحران ها مورد شناسایی قرار گرفته و اقدام مربوط به تصمیم را موجب می شوند. مديران بايد درباره پديده اي كه درحال اتفاق است و يك مشكل يا فرصت را ايجاد خواهد كرد پيدا كنند. به اين پديده ، تشخيص تغييرات در محيط خارجي شركت مي گوييم. فرصت ها معمولا با یک ایده فراخوانده می شوند. مسائل تصمیم ها معمولا بوسیله محرک های چندگانه مانند تصمیم گیرانی که تمایل به خواندن محرک قبل از اقدام دارند را می باشد.