اين گونه مبادلات با وجود تعداد زياد عرضه كنندگان و هزينه هاي متغيير پايين دوام داشت.  آنها به اين نتيجه رسيدند كه با وجود تعداد زياد فروشندگان و روحيه فرصت طلبي، نياز به حمايت بازاريابي رابطه اي دو جانبه بي معني و بي ربط بود.  از طرف ديگر معاملات رابطه گرا در يك دوره اي از زماندگسترش يافت كه نياز به سرمايه گذاري زياد داشت و به خاطر ماهيت ويژه و حساس محصولاتي كه مبادله مي شد.  هزينه هاي متغيير زيادي را شامل مي شد.  با وجود اين حساسيت طرفين رابطه، شبكه هاي رابطه اي رابه منظور اطمينان از دسترسي به اهداف رقابتي توسعه دادند.

از سال 1999 بازاريابي رابطه اي توجه بسياري از محققان و دانشگاه ها را به خود جذب كرده. از نظر كريستوفر و ديگران ( 1991)بازار يابي به دو دسته: بازاريابي معاملاتي  و بازاريابي رابطه اي طبقه بندي مي شود.  بازاريابي معاملاتي به عنوان يك نگرش كوتاه مدت كه فقط روي معاملات فعلي تمركز دارد، تعريف شده است.  دربازاريابي معاملاتي تمركز روي فروش و ويژگي هاي محصول است و خدمت به مشتري، وفاداري و تعهد مشتري اهميت كمتري دارد و كيفيت تنها با عمليات توليد ارتباط دارد. تعريف انجمن بازاريابي آمريكا از بازاريابي رابطه اي عبارت است از : بازاريابي رابطه اي، بازاريابي با هدف آگاهانه براي توسعه و اداره روابط بلند مدت و قابل اعتماد با مشتري ها، عرضه كنندگان و توزيع كنندگان و ساير عوامل موجود در محيط بازاريابي مي باشد.

يك ايده اساسي و پايه اي بازاريابي رابطه اي اين است كه هدف مديران بازاريابي، توسعه ارتباطات بلند مدت با استفاده از يك ساختار مزاياي چند گانه براي طرفين ارتباط مي باشد.  مورگان و هانت (hunt and Morgan)  بيان مي كنند كه همكاري مستلزم مشاركت فعالانه طرفين براي رسيدن به مزاياي دو جانبه و متقابل است و همكار ي احتمال موفقيت در روابط را بالا مي برد. اين مزايا از طريق اعمال همكاري طرفين به دست مي آيد.

عوامل موثر در رشد بازاريابي رابطه اي را مي توان به صورت زير تقسيم بندي كرد:

·                    عامل تكنولوژي و مخابرات (ارتباطات از راه دور ) : پيشرفت هاي تكنولوژيكي به توليد كنندگان اجازه مي دهد تا باتعداد زيادي از مصرف كنندگان مستقيماًٌ ارتباط برقرار كنند.  چنين تكنولوژي هايي نياز به واسطه ها را كاهش مي دهد و به توليد كنندگان اجازه مي دهد با استفاده از پايگاه داده ها و بازاريابي مستقيم با خريداران ارتباط نزديك و ويژه داشته باشند.

·                    دومين عامل رشد اقتصادي صنعتي خدمات است كه در رشد بازاريابي رابطه اي موثر بوده است.  اين عامل نيز در كاهش نياز به واسطه ها تاثير داشت.  زيرا توليد و تحول خدمات نوعاٌ در مكان مشابهي صورت مي گيرد.  علاوه بر اين با وجود ماهيت ناملموس خدمات و نياز به اعتماد مشتري، روابط نزديك بين عرضه كننده خدمت و مشتري مهم است.

·                    عامل بعدي در رشد عملكرد مي باشد با توجه به اينكه نقش بازاريابي رابطه اي، شهرت يافتن مديرت كيفيت جامع مديريت كيفيت جامع بهبود كيفيت و كاهش هزينه ها است، اجراي آن مستلزم ايجاد روابط كاري نزديك با مشتريان است تا در تمام مراحل توليد و مصرف بازخور دريافت شود.

·                    سرانجام آزادي ورود به بسياري از صنايع خدماتي در سالهاي 1970 تا 1990 باعث افزايش رقابت بين عرضه كنندگان خدمات شد.  شركت دائماً براي جذب مشتريان رقبايشان، تلاش مي كرند تا آنها را از طريق معامله، كاهش قيمت و... جذب كنند بنابراين اجراي استراتژي هاي تهاجمي براي حفظ وفاداري مشتري اهميت داشت.