نهاد مهم ديگر، انگيزه سودطلبي ميباشد. در اقتصاد سرمايهداري، انگيزه سود چراغ علامت دهندهاي محسوب ميشود كه مديران را وادار ميكند به توليد كالاها و خدماتي مبادرت كنند كه با سود همراه باشد. توجيه حاميان سرمايهداري در اين مورد اين است كه در نظام كسب و كار خصوصي سود جهت بقاي بنگاهها ضروري است؛ [زيرا] سود پرداخت مربوط به صاحبان سرمايه است. اگر توليدكننده سودي بدست نياورد، دير يا زود ورشكست خواهد شد، ابزار توليد را از دست ميدهد و ديگر نميتواندتوليدكنندة مستقلي باشد. به عبارت ديگر در نظام سرمايهداري، سودآوري نوعي آزمون و علامت دهندگي براي اصل توليد يك كالا، نوع توليد و مقدار آن محسوب ميگردد