مكتب اصالت فايده كلاسيك

 اصالت فايده در كلي­ترين شكل آن، اين است كه اعمال صرفا بايد براساس پيامدهاي آن مورد قضاوت قرار گيرد و خود آعمال، درست يا غلط نيستند. مكتب اصالت فايده نخستين مرحله از فلسفه تجربي انگلستان است كه در قرن هيجدهم توسط جرمي بنتام[1] و پيروانش در انگلستان مطرح شد. براساس اين ديدگاه، درستي هر عملي با يك معيار تعيين مي­شود: نقش آن در ايجاد بيشترين خوشي براي بيشترين تعداد انسانها[2] . اصطلاح اصالت فایده ابتدا توسط جرمي بنتام به کار رفت وبعد جان استوارت ميل آنرا بسط داد.این اصطلاح  در دهه 1820 وارد فرهنگ لغات شد.مکتب اصالت فایده یک ایدئولوژی نظام مند است که تركيبي از روانشناسي  حسی نگرانه[3]، اصالت لذت اخلاقي[4]، اقتصاد كلاسيك و سياست دمکراتیک است.مکتب اصالت فایده اولیه به عنوان رادیکالیسم فلسفی نيز معروف بود که ملهم از جنبش تاثيرگذار اصلاحات در سیاست و حقوق انگلستان طی اوایل قرن نوزدهم بود. اصالت فایده(مطلوبیت) آنطور كه توسط بنتام توضيح داده شد و توسط جانشينانش بازنگری شد، جایگاه مركزي در بحث های نظری دارد که در قرن بیستم بر ادبیات اقتصادی حاکم بود.