ارزيابي موفقيت آميز استراتژي ها بر پايه اين واقعيت قرار دارد كه نتيجه عمليات در زمان مقرر و به صورتي مناسب ارائه گردد . ارزيابي استراتژي نمي تواند به هيچ وجه بهتر از اطلاعاتي باشد كه بر اساس عمل شده است . اگر مقامات ارشد بر مديران رده پايين فشار زيادي وارد آورند ، احتمال اين هست كه آنها در اعداد و ارقام دست كاري كنند تا نتيجه كار به صورتي رضايتبخش درآيد .

ارزيابي استراتژي كاري بسيار حساس و پيچيده است . تأكيد بيش از حد بر ارزيابي استراتژي ها مي تواند پر هزينه باشد و گاهي همانند يك ضد حمله عمل مي كند . هيچ كس دوست ندارد كه كارش به صورتي دقيق (با نظارت كامل ) مورد ارزيابي قرار گيرد ! هر قدر مديران بيشتر بكوشند رفتار ديگران را ارزيابي كنند ، ميزان كنترل آنها كمتر خواهد شد . از سوي ديگر ، نبودن هيچ نوع ارزيابي موجب تأمين هدف هاي اعلان شده به پيش مي رود ، بايد استراتژي ها را ارزيابي كرد .

در بسياري از سازمان ها ، ارزيابي استراتژي ها تنها به صورت ارزيابي شيوه اي مي شوذ كه سازمان كارها را انجام داده است . آيا دارايي هاي شركت افزايش يافته است ؟ آيا سودآوري بالا رفته است ؟ آيا فروش افزايش يافته است ؟ آيا سطح يا ميزان بهره وري بالا رفته است ؟ آيا سود ناويژه ، بازده سرمايه و نسبت سود هر سهم افزايش يافته ؟ برخي از سازمان ها چنان استدلال مي كنند كه اگر پاسخي كه به اين پرسش داده مي شود ، مثبت باشد دليل است بر اين كه استراتژي ها به صورتي مناسب اجرا شده است . بسيار خوب ، امكان دارد استراتژي ها درست و مناسب باشند ، ولي اين شيوه استدلال مي تواند گمراه كننده باشد زيرا ارزيابي استراتژي ها بايد به گونه اي باشد كه ديدگاه هاي كوتاه مدت و بلند مدت را تأييد نمايد و چنين هدف هايي تأمين شوند . اغلب ، وضع به گونه اي است كه استراتژي ها نمي توانند بر نتايج عمليات كوتاه مدت اثر بگذارند و معمولاً سازمان زماني متوجه اين ضعف يا كاستي مي شود كه خيلي دير شده است . به هيچ وجه نمي توان ثابت كرد كه يك استراتژي خاص صورت منحصر به فرد مطلوب است يا حتي تضمين نمود كه كارساز واقع خواهد شد . ولي مي توان براي شناسايي نقاط ضعف اصلي ، آن را ارزيابي نمود . ريچارد روملت چهار معيار ارائه كرد كه براي ارزيابي استراتژي مورد استفاده قرار مي گيرد . آنها عبارت اند از : ثبات رويه ، سازگاري با عوامل محيطي ، امكان پذير بودن و داشتن مزيت رقابتي .

ارزيابي استراتژي مهم است ، زيرا سازمان با محيط پويا روبرو است و در اين محيط اغلب ، عوامل اصلي محيط داخلي و خارجي به سرعت و به شدت تغيير مي كنند . موفقيت امروز نمي تواند موفقيت فردا را تضمين نمايد يك سازمان نبايد هيچ گاه روي موفقيت كنوني در جا بزند . بسياري از شركتها در يك سال موفق بودند و در سال بعد براي ادامه بقاي خود دست و پا مي زند .

به چندين دليل با گذشت زمان ارزيابي استراتژي روز به ورز مشكل تر مي شود . در سال هاي پيش سيستم هاي اقتصاد داخلي و جهاني از ثبات بيشتري برخوردار بود ، چرخه حيان محصولات طولاني تر بود ، چرخه توليد و توسعه مصول زمان بيشتري به طول مي انجاميد ،پيشرفت فن آوري با آهنگي كند تر انجام مي شد . تغييرات آهنگي كند داشت و تعداد شركتهاي رقيب انگشت شمار بودند . شركتهاي خارجي ضعيف بودند و صنايع تابع قوانين و مقرراتي ويژه كار مي كردند . روند هاي زير نشان دهنده دليل هاي ديگري است مبني بر اينكه ارزيابي استراتژي مشكل تر شده است :

1. افزايش سرسام آور پيچيدگي در عوامل محيطي

2. مشكل تر شدن پيش بيني آينده و كمتر شدن صحت و دقت اين پيش بيني .

3. افزايش تعداد متغيرها .

4. سرعت بسيار بالا منسوخ شده ( حتي ) بهترين برنامه ها .

5. افزايش تعداد رويدادهاي داخلي و جهاني كه بر سازمان ها اثر مي گذارند.

6. كاهش يافتن دوره زماني كه مي توان برنامه ها را به اجرا در آورد ( يا هر درجه اي از اطمينان )

مسأله اساسي كه مديران امروز با آن روبه رو هستند ،اين است كه از يك سو سازمان بايد داراي انعطاف پذيري ،نوآوري و خلاقيت باشد و از كاركنان بخواهد كه نوآوري كنند و از سوي ديگر ، مي خواهد به شويه اي اثر بخش بر كاركنان اعمال كنترل نمايد . مديران پس از تفويض اختيار به كاركنان چگونه مي توانند مطمئن شوند كه چون آنها دست به كارآفريني زنند موجوديت و بقاي شركت را به مخاطره نيندازند ؟

لازم به يادآوري است كه شركت كيدر – پيبادي هنگامي كه يكي از معامله گران رقم سود ساختگي گزارش كرد ، 350 ميليون دلار زيان نمود . شركت سيرز هنگامي كه پذيرفت واحد هاي تعميراتي كه خدمات پس از فروش ارائه مي كنند تعميرات غير ضروري انجام داده اند مبلغ 60 ميليون دلار از سود كم كرد . چنين هزينه هايي موجب مي شوند كه لطمه هاي جبران ناپذيري بر شهرت شركت ها وارد آيد ، آنها جريمه هاي سنگيني بپردازند ،فرصت ها را از دست بدهند و مقدار زيادي از نيرو و وقت مديريت به هدر رود .

هنگامي كه كاركنان داراي اختيارات (به آنها تفويض اختيار شده است ) مسئوليت تأمين هدف هاي خاصي را عهده دار مي شوند ، از اين بابت فشارهاي زيادي بر آنها وارد مي آيد . آنها براي تأمين هدف هاي مورد نظر از آزادي عمل زيادي برخوردار مي شوند ، احتمالاً نتيجه كار نوعي رفتار ناكارآمد يا ويرانگر باشد . براي مثال شركت نوردزتروم يعني شركتي كه لباس مجلل و گران قيمت توليد و عرضه مي كند و از نظر خدماتي كه پس از فروش به مشتريان مي نمايد ، شهرت زيادي دارد ، به تازگي تحت پيگرد قانوني قرار گرفت زيرا كاركنان براي اينكه فروش هر ساعت را افزايش دهند ساعات كار خود را كمتر از مقدار واقعي گزارش مي كردند (يعني رعايت معيار عملكردي كه مورد نظر شركت بود ) و شركت مجبور گرديد جبران خسارت نمايد . خدماتي را كه شركت به مشتريان ارائه مي نمود و سودهاي حاصل رو به افزايش گذاشته بود تا اينكه رفتار نادرست گزارش گرديد كه در نتيجه شركت خسارتي سنگين متحمل شد .