از نظر تاريخي ،منفعت اصلي مديريت استراتژيك اين بوده است كه به سازمان كمك مي كند از مجراي استفاده نمودن از روش منظم تر ، معقول تر و منطقي تر راه ها يا گزينه هاي استراتژيك را انتخاب نمايد و بدين گونه استراتژي هاي بهتري را تدوين نمايد . ترديدي نيست كه اين يكي از منافع اصلي مديريت استراتژيك مي باشد . ولي نتيجه تحقيقات كنوني نشان مي دهد كه اين فرايند ( و نه تصمصم اتخاذ شده يا مدارك و اسناد ) مي توانند در مديريت استراتژيك نقشي مهم تر ايفا كنند . ارتباطات كليد اصلي موفقيت استراتژيك است . مديران و كاركنان  از طريق درگير شدن در اين فرايند خود رامتعهد به حمايت از سازمان مي نمايد . گفن و گو و مشاركت در امور از كاركان اصلي به حساب مي آيند .

شايد مسأله تفاهم از مهم ترين منافع مديريت استراتژيك باشد كه تعهد پس از آن قرار مي گيرد . هنگامي كه مديران و كاركنان بتوانند سازماني را كه در آن كار مي كنند درك نمايند و به علت كار خود پي ببرند ،اغلب خود را جزئي از سازمان به حساب مي آورند و بريا كمك كردن به آن خود را متعهد مي دانند . بويژه هنگامي اين وضع صادق است كه كاركنان بين عملكرد سازمان وميزان جبران خدمت رابطه اي معقول و منطقي مشاهده نمايند و بتوانند چنين رابطه اي را درك كنند . مديران و كاركنان هنگامي كه به مأموريت ،هدف ها و استراتژي ها ي شركت پي ببند و آنها را درك كنند به شيوه اي شگفت انگيز خلاق و نوآور شوند . بنابراين ،يكي از منافع بزرگ مديريت استراتژيك اين است كه موجب مي شود فرصتي بدست آيد تا به كاركنان تفويض اختيار شود . تفويض اختيار عملي است كه بدان وسيله كاركنان تشويق و ترغيب مي شوند در فرايندهاي تصميم گيري مشاركت كنند ، خلاقيت ، نوآوري و خيال پردازي را تمرين نمايند و بدين گونه اثر بخشي آنها افزايش خواهد يافت .

مديريت استراتژيك در سازمان هاي دولتي و غير انتفاعي تعداد بي شماري از سازمان هاي دولتي و غير دولتي ،مانند پيشاهنگي دختران و پيشاهنگي پسران ، صليب سرخ ،اتاق هاي بازرگاني ،موسسات آموزشي ،سازمان هاي پزشكي ، كتابخانه ها ، نهاد ها و سازمان هاي دولتي و سرانجام كليساها به شيوه اي بسيار اثر بخش از فرايند مديريت استراتژيك استفاده مي كنند . در نهايت شگفتي بايد اذعان كرد كه بخش غير انتفاعي بزرگ ترين نيروي كار امريكا را در اختيار دارد ، يعني بيش از 80 ميليون امريكايي هر هفته 5 ساعت وقت خود را در يك يا چند سازمان غير انتفاعي مي گذرانند . بسياري از سازمان هاي غير انتفاعي و دولتي از نظر نوآوري ،ايجاد انگيزه در كاركنان ، بهره وري و مديريت استراتژيك به مراتب بهتر از شركت هاي خصوصي عمل مي كنند .

اغلب ، سازمان هاي دولتي و غير انتفاعي ، در مقايسه با سازمان هاي انتفاعي ، خدمات و محصولات خود را به صورت انحصاري توليد و عرضه مي نمايند . معياري براي اندازه گيري عملكرد ندارند و به طور كامل براي تأمين مالي به منابع خارجي وابسته اند . بويژه براي اين گونه سازمان ها در مورد تأمين و توجيه درخواست براي حمايت مالي مورد نياز ،مديريت استراتژيك مي تواند به عنوان محملي بسيار عالي مورد استفاده قرار گيرد .