هدف اساسي رويكرد آموزش پودماني يادگيري مجموعه‌اي از توانمندي‌هاي همراه است كه به يك مهارت خاص و مستقل مورد نياز شغل مي‌انجامد . منظور از توانمندي‌هاي همراه مجموعه دانش ، توانش و نگرش‌هايي است كه فراگير با يادگيري آنها مي‌تواند از يك مهارت خاص براي انجام فعاليت ويژه برخوردار شود .

  در رويكرد آموزش پودماني عناصر تشكيل‌دهنده آموزش ، فرد يادگيرنده ( شاغل ) و شغل است . به عبارت ديگر پودماني‌هاي تعريف شده دقيقاً متمركز بر مهارت‌هاي مورد نياز براي انجام فعاليت‌هاي شغل بوده و بر خلاف رويكردهاي ‌آموزش سنتي ، فرد يادگيرنده به علت خودآموز بودن بيشتر پودماني‌ها ، تقريباً تمامي فعاليت‌هاي مربوط به آموزش‌ها را بر عهده داشته و عنصري فعال است . ( پاكدل ، 1380 )

    پاكدل ( 1381 ) مهمترين اصول رويكرد آموزش پودماني كه در حقيقت باعث تمايز آنها  مي‌شود را عبارت از :

1ـ اصل استقلال پودمان‌ها در رويكرد آموزش پودماني : اين اصل باعث مي‌شود كه فراگيران بتوانند با توجه به نيازهاي شغلي آموزش خود هر يك از پودمان‌هاي مورد نياز را طي كنند .

2ـ اصل خودآموز يا خودرهرو بودن آموزش‌ها : پودمان‌هاي آموزشي به لحاظ ماهيت انگيزش ـ كار براي آنها بيشتر به صورت خودآموز طراحي و اجرا مي‌گردند .

3ـ اصل ارتباط تنگاتنگ پودمان‌هاي آموزشي با نيازهاي مهارتي شغل : رويكرد آموزش پودماني در حقيقت براي پاسخگويي به نيازهاي شغلي و عملياتي شاغلان طراحي شده است . در رويكرد آموزش پودماني مشاغل تا سطح مهارت‌هاي مورد نياز هر فعاليت در يك شغل ويژه تجزيه و تحليل گرديده و پودمان‌هاي آموزشي بر اساس مهارت‌هاي مورد نياز هر فعاليت به صورت كاملاً مستقل و مرتبط تهيه و تدوين مي‌گردند

4ـ اصل توجه به تفاوت‌هاي فردي : در رويكرد آموزش پودماني ، علي‌رغم نظام‌هاي آموزش  سنتي ، فراگير مي‌تواند بدون توجه به نيازهاي شغلي و مهارتي همكاران و ديگر فراگيران آموزش‌هاي خاص خود را بگذراند .